ฉีกกระทรวงศึกษา

เลาะเลียบคลองผดุงฯ
ตุลย์ ณ ราชดำเนิน [email protected]

ความจริงแล้วเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่อย่างที่นายทหารใหญ่ คนเป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) เอ่ยเปิดทางให้สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา (สอศ.) สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา (สกศ.) และสำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.) ไปพิจารณาดูว่าควรจะแยกตัวออกจากศธ.หรือไม่

เลยฉายหนังเก่าให้เห็นภาพอย่างสภาการศึกษา ปัจจุบันนี้ก็คือสภาการศึกษาเดิม และ สกอ.ทุกวันนี้ก็เคยเป็นทบวงมหาวิทยาลัย ก่อนที่จะมารวมอยู่ในศธ.เมื่อปีพ.ศ.2546 จะว่าไปแล้วแยกกันทำหน้าที่อยู่ขณะนั้นน่าจะดีอยู่แล้ว แต่เมื่อถูกปฏิรูปการศึกษาบังคับให้มารวมกับศธ.จึงกลายเป็นปลาผิดน้ำไปโดย ปริยาย

เหตุผลในการยุบรวมตามภาษานักปฏิรูปการศึกษาที่เป็นใหญ่ขณะนั้นเพื่อให้มี ความเป็นเอกภาพในการบริหาร แต่หลากหลายในเชิงปฏิบัติ อะไรทำนองนั้น

โดยลืมไปว่าประเทศไทยนั้นยังก้าวไม่พ้นประเทศที่กำลังพัฒนา นี่เล่นรวบหัวรวบหางกินกลางตลอดตัว มันเลยยุ่งเป็นลิงแก้แห แถไปแถมาถึงวันนี้

เปิดอกพูดกันตรงๆ การจะให้ สกศ.และ สกอ.ออกไปจากศธ.ก็ไม่ทำให้เกิดความเสียหายไม่ว่าในเชิงระบบบริหารจัดการหรือ โครงสร้าง เพราะคุณภาพในเชิงรูปธรรมทุกวันนี้เป็นประจักษ์อยู่แล้วถึงความล้มเหลว

พิสูจน์ชัดแล้วเช่นกันว่าเอกภาพในการบริหาร แต่หลากหลายในเชิงปฏิบัติเป็นสูตรสำเร็จใช้กับภาพรวมการศึกษาไทยไม่ได้ แล้วยังจะปล่อยให้เกิดภาวะตีบตันฝืนธรรมชาติกันไปทำไม

แต่สำหรับความคิดจะให้สอศ.แยกออกไปจาก ศธ.นั้นดูเหมือนจะพูดพลั้งเผลอเร็วไปไม่ทันได้ยั้งคิดพิจารณาถึงภูมิหลัง ตลอดสภาพปัจจุบันปัญหามากมายซึ่งยังรุมเร้าที่กองอยู่ตรงหน้า

ซึ่งหากจะทำเป็นแกล้งๆ ลืมปัญหาเหล่านั้น แล้วหันไประดมทำโครงสร้างใหม่อย่างเดียวก็ไม่น่าจะเสร็จทันภายใน 2 ปีในอายุรัฐบาลชุดนี้เพราะรัฐบาลใหม่อาจจะไม่รับสานต่อ ดังนั้น ควรพิจารณาหาทางพัฒนาคุณภาพการอาชีวศึกษาให้ได้มาตรฐานเทียบกับระดับสากล และสอดคล้องกับความต้องการของประเทศ

รวมถึงส่งเสริมสนับสนุนให้เอกชนและทุกภาคส่วนเข้าไปมีบทบาทร่วมจัดและ สนับสนุนการอาชีวะ เป็นหุ้นส่วนมากขึ้น เพื่อปฏิรูปการเรียนรู้อาชีวะทั้งระบบให้เชื่อมโยงกันอย่างต่อเนื่องน่าจะ เห็นผลกว่า

การที่รมว.ศธ.ออกตัวว่า การฉีกองค์กรหลักเป็นแนวคิดส่วนตัวไม่เกี่ยวกับรัฐบาล ก็ไม่ใช่อีกนั่นแหละ

ที่มา ข่าวสดออนไลน์ วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2557