ถึงเวลาต้องผ่าตัด

เลาะเลียบคลองผดุงฯ
ตุลย์ ณ ราชดำเนิน [email protected]

รับรู้ทั่วกันถึงแนวคิดที่จะใช้ ม.44 ของรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (ฉบับชั่วคราว) พ.ศ.2557 เข้าแก้ไขปัญหาบ้านเมืองในรัฐบาลยุคคสช. ส่วนใหญ่จะใช้กับเรื่องที่จำเป็นที่สำคัญมากๆ ซึ่งหากจะใช้กระบวนการกฎหมายปกติอาจไม่สามารถเข้าไปแก้ไขปัญหาได้

กล่าวสำหรับธรรมาภิบาลในการบริหารงานของสถาบันอุดมศึกษา มีข่าวออกมาค่อนข้างถี่ถึงรมว.ศธ. เสนอใช้อำนาจพิเศษแห่งม.44 จัดการกับสถาบันอุดมศึกษาจำนวนหนึ่งที่มีปัญหาคาราคาซังทับถมมายาวนาน รวมไปถึงปัญหาเรื่อง ธรรมาภิบาลภายในมหาวิทยาลัย ที่สกอ.ไร้น้ำยาที่จะจัดการได้

โดยจะระบุชื่อผู้บริหารมหาวิทยาลัย นายกและกรรมการสภามหาวิทยาลัย ที่มีปัญหา ทั้งนี้ ยืนยันจะไม่ได้ใช้กับมหาวิทยาลัยทุกแห่ง จึงทำให้เห็นความชัดเจนความจริงใจในการแก้ปัญหาอย่างแท้จริง

เชื่อว่าหากปฏิบัติได้ตามหลักการที่ว่านี้ ย่อมได้รับการสนับสนุนจากสังคมในภาพรวมอย่างแน่นอน เพราะสิ่งที่ประจักษ์ชัดแจ้งถึงพฤติกรรมของกลุ่มผู้กุมอำนาจในสถาบันอุดมศึกษาดังกล่าวในช่วงหลังปฏิรูปการศึกษาทศวรรษแรก โดยเฉพาะม.รัฐและเอกชนที่เกิดใหม่ ส่วนหนึ่งมีปัญหาเรื่อง ธรรมาภิบาล

โดยเฉพาะการสมคบคิดระหว่างอธิการบดีกับนายกสภามหาวิทยาลัย ผลัดกันเกาหลัง ต่างอำนวยการช่วยเหลือสนับสนุนผลประโยชน์ต่อกันอย่างแนบแน่น ตอบแทนแบ่งปันไปถึงกรรมการสภามหาวิทยาลัย ไปถึงรองอธิการบดี ผู้ช่วยอธิการ คณบดี หัวหน้าสาขาและประธานโปรแกรมวิชา

และเป็นที่ประจักษ์ชัดแจ้งกันแล้วว่า ทุกวันนี้มีมหาวิทยาลัยหรืออุดมศึกษารัฐและเอกชนเพียงไม่กี่แห่งในประเทศที่มีปัญหาจากมหาวิทยาลัย ซึ่งส่งผลถึงปัญหาต่างๆ ในคุณภาพของบัณฑิตและคณาจารย์

แม้ว่าที่ประชุมอธิการบดีในทุกกลุ่มจะออกมาแสดงความ ไม่เห็นด้วยกับหลักเกณฑ์หลายๆ เรื่องในร่างพ.ร.บ.การอุดมศึกษา พ.ศ. ... ที่จะนำไปใช้กำกับดูแลมหาวิทยาลัยที่มีปัญหาภายในและการใช้ ม.44 ในครั้งนี้ ย่อมถือว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา

แต่ในมุมกลับในสายตาและความคิดของสังคมยามนี้คือ ยิ่งมีเสียงต้านจากอธิการบดีมากเท่าใด อาจแปลความได้ว่าปัญหาในสถาบันอุดมศึกษานั้นต้องรีบจัดการผ่าตัดเสียแล้ว 

ที่มาข่าวสดออนไลน์ วันที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2559